صفر تا صد پاراگلایدر
باشگاهها و اماکن ورزشی
پاراگلایدر سبک ترین وسیله پرواز است و به دلیل قابلیت حمل آسان، می توان از تپه هایی بدون جاده بلند شد. نیازی به باند مخصوص برای برخاست و فرود ندارد. با استفاده از نیروی طبیعی باد ، می توان ساعت ها در هوا ماند و حتی تا ابرها اوج گرفت و کیلومترها حرکت کرد.

قوانین پاراگلایدر
تجهیزات پاراگلایدر چیست؟
1. بال یا چتر
2. طناب های معلق
3. ستون های حامل
4. هارنس یا صندلی
5. چتر نجات خلبان
6. کلاه ایمنی
7. رادیو بی سیم
8. بادسنج
9. لباس ها
10. عینک
11. GPS
12. قطب نمای مغناطیسی
13. واریومتر
مناسب ترین زمان برای پاراگلایدر سواری
مراحل پاراگلایدر سواری
آیا پاراگلایدر خطرناک است؟
آموزش پاراگلایدر
پاراگلایدر با موتور
پاراگلایدر چیست؟
پاراگلایدر؛ یک ورزش هوایی است که نوید آزادی و آدرنالین را می دهد. برای انجام این ورزش لازم نیست که خیلی حرفه ای باشید ، کسانی که علاقه مند هستند و می خواهند تمام زیبایی ها و رنگهای طبیعت را از دید یک پرنده مشاهده کنند و لحظات هیجان انگیزی را تجربه کنند، می توانند با یک پاراگلایدر آرزوی خود را محقق سازند.
حال ببینیم اصلا پاراگلایدر چیست ! این وسیله که نیازی به باند هواپیمایی خاصی ندارد و کاملا با باد کار می کند، اوایل دهه 1980 توسط افراد علاقه مند به ورزش های هوایی اختراع شد. وقتی صحبت از چتربازی می شود، مردم معمولا به چتر نجاتی فکر می کنند که در سقوط آزاد از یک هواپیما مورد نیاز است و پس از رها شدن در آسمان باز میشود. اما در پاراگلایدر نیازی به هواپیما نیست، به این صورت که ورزشکار از کوه یا شیب های بلند با افزایش سرعت خاصی می پرد و در آسمان پرواز می کند.

برای انجام پاراگلایدر یا پاراموتور ، قبل از هر چیز ، لازم است به مکان های مناسب برای این ورزش بروید. پس از آن ، تنها نیروی عضلانی خودتان و باد کافی برای تجربه یک پرواز شیرین و لذت بخش، مورد نیاز است. شایان ذکر است اقتصادی بودن قیمت پاراگلایدر رویای پرواز را برای بسیاری از انسانها به حقیقت تبدیل کرده است. اگر قصد دارید در آسمان باشید تا تجربه چتربازی را به زندگی خود اضافه کنید و لحظاتی دلپذیر را برای خود باقی بگذارید، می توانید حتی به صورت تخصصی تحت آموزش پاراگلایدر با مربیان مکانهایی که این ورزش در آنجا انجام می شود قرار بگیرید و در جمع حرفه ای های این کار، پرواز کنید. اگر قصد دارید این ورزش را به صورت حرفه ای انجام دهید و می خواهید ساعت ها در هوا بمانید، می توانید به دوره های آموزش پاراگلایدر دارای مجوز از انجمن هوانوردی ایران ملحق شوید.
قوانین پاراگلایدر

شما باید برخی قوانین را رعایت کنید تا هم مربی پاراگلایدر و هم خودتان را در هوا به خطر نیندازید. برای این کار نیز بهتر است قبل از پرواز یک سری تمرینات هوازی را انجام دهید.
در پروازهای همراه با مربی ، شخص تحت آموزش باید دستورالعمل های مربی را به طور کامل رعایت کند.
استفاده از کلاه ایمنی و جلیقه نجات الزامی است. در حین پرواز باید کیت کمکهای اولیه به همراه داشته باشند.
چتربازی یک ورزش سه نفره نیست. این کار تنها با یک نفر غیر از مربی، یعنی حداکثر دو نفره انجام می شود.
همراه داشتن چتر نجات در پروازهای دو نفره الزامی است. باد مورد نیاز و کافی برای پاراگلایدر سواری باید قبل از پرواز بررسی شود، در صورت مناسب نبودن ، باید تمرین را به زمان دیگری موکول کرد.
برای انجام این کار لباس های راحت بپوشید. همچنین پرواز افراد مبتلا به بیماری های قلبی ، باردار، مبتلایان به آسم و کسانی که وزنشان بیش از 105 کیلوگرم است یا فوبیای ارتفاع دارند، با پاراگلایدر یا پاراموتور ممنوع هستند.
شایان ذکر است که پاراگلایدر سواری نباید در حالت مستی انجام شود. محدودیت سنی برای انجام این ورزش 16 سال است و رضایت والدین برای افراد زیر 16 سال الزامی است.
بانجی جامپینگ ورزش پرش از ارتفاع با طناب نیز گزینه دیگری از تجربه آدرنالین است. نکات مهم آن را از دست ندهید.
تجهیزات پاراگلایدر چیست؟

1. بال یا چتر
بالهای ساخته شده از ترکیبی از ابریشم نایلون و پلی استر اولین تجهیزاتی هستند که برای پرواز مورد نیاز می باشند. وزن بالهای پاراگلایدر ، که در طول پرواز پر از هوا هستند ، بسیار سبک است.
2. طناب های معلق
پاراگلایدر بیش از 100 طناب معلق دارد که می توانند وزنی نزدیک به 150 کیلوگرم را تحمل کنند، حتی اگر بسیار نازک به نظر برسند.
3. ستون های حامل
ستون ها طناب های تعلیق را به هارنس متصل می کنند و وزن را از طریق طناب ها حمل می کنند. ستون های حامل برای بالا بردن بالها در هنگام برخاستن نقش اساسی دارند و محل قرارگیری ترمزها هستند.
4. هارنس یا صندلی

این صندلی از پلاستیک سخت ساخته شده است ، جایی که خلبان هنگام پرواز با پاراگلایدر یا پاراموتور ، بر روی آن نشسته و به بال متصل می شود. این صندلی با توجه به بدن خلبان و شخص کنار او در صورت وجود، تنظیم می شود. برخی از هارنس ها دارای کیسه هوا ، محافظ پشت و شکاف یدکی چتر نجات هستند.
5. چتر نجات خلبان
قبل از شروع پرواز، باید چتر نجات اضافی داشته باشید. به محض اینکه چتر نجات اصلی قابلیت پرواز خود را از دست داد ، چتر نجات پشتیبان توسط خلبان فعال می شود. همچنین مسئولیت جمع آوری چتر نجات واقعی که با سرعت تقریبی 5 متر بر ثانیه فرود می آید ، بر عهده خلبان است.
6. کلاه ایمنی
دو نوع کلاه ایمنی پاراگلایدر وجود دارد، با یا بدون محافظ کامل صورت. حتی اگر تصادفی در هوا رخ ندهد، این کلاه ایمنی باید به دلیل ضربه هایی که ممکن است در هنگام فرود رخ دهد استفاده شود.
7. رادیو بی سیم
رادیو بی سیم مورد استفاده در تمرینات و پروازها از تجهیزات ضروری هنگام چتربازی است تا با سایر خلبانان در هوا و نیروهای مستقر در زمین برخاست، ارتباط برقرار کنند.
8. بادسنج

وسیله ای است که شدت و دامنه ضربه باد را در کیلومتر نشان می دهد و خلبان را قادر می سازد تا مطابق آن عمل کند.
9. لباس ها
یکی از سوالات مهم برای کسانی که می خواهند بدانند پاراگلایدر چیست و چگونه انجام میشود، در وهله اول این است که هنگام پرواز چه لباسی بپوشند، بهتر است. اگر قصد دارید تحت آموزش پاراگلایدر قرار بگیرید ، که معمولاً در اقامتگاه های تابستانی برگزار می شود، باید لباس های راحتی مانند شلوارک و تی شرت بپوشید. شما باید لباس و کفشی انتخاب کنید که هنگام بلند شدن از شیب مانع دویدن و آزادی حرکت شما نمی شود. اگر قصد دارید با پاراگلایدر در مکانی با وزش باد حرکت کنید ، می توانید برای جلوگیری از سرما خوردن در هوا ، ژاکت یا سویشرت بپوشید.
10. عینک
کسانی که به صورت آماتور پاراگلایدر را تجربه می کنند نیازی به استفاده از عینک حرفه ای ندارند. اما برای محافظت در برابر آفتاب و باد ، استفاده از عینک آفتابی که چشمان شما را می پوشاند و از صورت شما نمی افتد مفید خواهد بود.
11. GPS

با دستگاه GPS اطلاعاتی مانند ارتفاع ، سرعت ، اطلاعات موقعیت مکانی ارائه می شود و با ترسیم مسیر مشخص می توان به هدف رسید. GPS وسیله ای است که ورزشکاران این رشته باید در مسابقات حتما از آن استفاده کنند.
12. قطب نمای مغناطیسی
اگر چه خلبانان پاراگلایدر یا پاراموتور جهت را با استفاده از GPS تعیین می کنند ، اما قطب نمای مغناطیسی وسیله ای است که آنها باید همراه خود داشته باشند. قطب نمای مغناطیسی در صورتی به کار برده می شود که دستگاه های الکترونیکی در برخی موارد اطلاعات نادرستی ارائه دهند.
13. واریومتر
اغلب برای انجام پروازهای از راه دور از واریومتر هایی با جریان هوای حرارتی استفاده می شود. وسیله ای است که میزان صعود یا فرود را در وضعیت فعلی چترباز نشان می دهد. همچنین این صعودها و فرودها را به صورت صوتی به خلبان اطلاع می دهد. اغلب در دستگاه های جمع و جور، واریومتر و GPS با هم در دسترس هستند.
مناسب ترین زمان برای پاراگلایدر سواری

پرواز، اقدامی است که در طول تاریخ، همیشه برای بشر لذت بخش و جذاب بوده است. پاراگلایدر نیز نوعی ورزش ترکیبی از طبیعت و هوانوردی است که در دهه 1980 با تلاش برای پرواز از دامنه ها با استفاده از چتر نجات بوجود آمد. این ورزش که در کوه های آلپ فرانسه و سوئیس متولد شد ، با توسعه طراحی بال و ساختار آیرودینامیکی بال ها ، همراه با پیشرفت تکنولوژی ، به طور فزاینده ای گسترش یافته است. قیمت پاراگلایدر نسبتا به سایر وسایل هوانوردی پایین است و این خود دلیل بزرگی برای تمایل عاشقان پرواز به این ورزش می باشد.
مراحل پاراگلایدر سواری
1. اول از همه ، شما باید به مکانی مناسب بروید که می توانید در آن پرش کنید .
2. حتما پرواز را به همراه مربی تجربه کنید، اگر حرفه ای هستید ، می توانید پرش های فردی انجام دهید.
3. کمربند ایمنی، چتر نجات و سایر تجهیزات لازم حتما باید با دقت بررسی شود.
4. پس از بررسی همه چیز ، سرعت خاصی گرفته می شود و از شیب تپه پرش انجام می شود
5. هوای پر شده در بال های پاراگلایدر به شما امکان سر خوردن را می دهد.
اگرچه پاراگلایدر جزو ورزشهای پرخطر است ، اما زمانی که آموزش های لازم دیده شود و قوانین هوانوردی رعایت شود ، این خطر به حداقل می رسد. از این لحاظ ، آموزش پاراگلایدر در سطح پایه ای برای شروع این ورزش ضروری است. نباید فراموش کرد که قبل از شروع پاراگلایدر سواری ، آموزش دیدن تحت نظر مربیان مجرب کاملا ضروری است.
پاراگلایدر سبک ترین وسیله پرواز است و به دلیل قابلیت حمل آسان، می توان از تپه هایی بدون جاده بلند شد. نیازی به باند مخصوص برای برخاست و فرود ندارد. با استفاده از نیروی طبیعی باد ، می توان ساعت ها در هوا ماند و حتی تا ابرها اوج گرفت و کیلومترها حرکت کرد. این ورزش به سرعت در حال توسعه در بین ورزش های هوانوردی در جهان است.
آموزش پاراگلایدر

آموزش پاراگلایدر یکی از ورزش هایی است که این روزها به شدت مورد توجه قرار گرفته و افراد بسیاری به دنبال انجام ان هستند. مکان های بسیاری برای آموزش پاراگلایدر تهران و کرج هستند که شما می توانید به آنها مراجعه کرده و آموزش های خود را آغاز کنید. برای این که آموزش پاراگلایدر را آغاز کنید ابتدا توصیه میکنیم در گام نخست یک پرواز دونفره با یک مربی یا فرد حرفه ای را رزرو کنید. احتمالا می پرسید چرا؟ چون این ورزش در ارتفاع و در هوا انجام میشود و ممکن است شما تجربه ای در زمینه آن نداشته باشید. پس بهتر است پیش از شروع آموزش پاراگلایدر ابتدا یک جلسه تمرینی/ تفریحی داشته باشید تا از علاقه خود مطمئن شده و اطمینان کسب کنید که نمی ترسید یا حالتان بد نمی شود و ... وقتی پرواز را زیر نظر یک فرد حرفه ای تجربه کنید آنگاه می توانید تصمیم بگیرید که آیا این ورزش و تفریح مناسب شما هست یا خیر!
اگر همچنان تصمیمتان تغییری نکرده بود حال می بایست به دنبال یک دوره آموزشی خوب پاراگلایدر تهران یا در شهر خودتان بپردازید. باشگاه های مختلفی وجود دارند که خدمات آموزش پاراگلایدر چه معمولی و چه پاراگلایدر با موتور را ارائه میکنند. شما می توانید در این دوره ها ثبت نام کرده و آموزش های لازم را فرا بگیرید. پس از این که دوره های آموزش پاراگلایدر مقدماتی و حرفه ای را به پایان رساندید برای پرواز آماده هستید. می توانید به سایت های پرواز، باشگاه ها و انجمن های پاراگلایدر و ... مراجعه کرده و در لذت پرواز غرق شوید.
پاراگلایدر با موتور

یکی از ابهام هایی که همیشه در مورد پاراگلایدر وجود داشته این است که اسم های مختلفی که برای آن مطرح می شود مانند گلایدر و پاراگلایدر، موتور گلایدر و ... همگی با هم چه تفاوت هایی دارند؟ در این بخش قصد داریم ببینیم که پاراگلایدر و پاراموتور یا همان پاراگلایدر با موتور چه تفاوت هایی با هم دارند؟
نخستین و ساده ترین تفاوتی که حتی از اسم این دو مشخص است این است که پاراگلایدر با موتور به وسیله یک موتور و بدون نیاز به جریان باد قابل انجام است. اما پاراگلایدر معمولی حتما نیاز به وزش باد داشته و بدون آن نم توانیم پرواز را آغاز کنیم. به کمک پاراموتور شما میتوانید هر جایی که دوست دارید به پرواز بپردازید. فقط کافیست که سطح صافی را پیدا کرده که مانعی وجود نداشته باشد و موتور را روشن کرده و پرواز را شروع کنید. نکته بعدی اینست که برای پرواز با پاراگلایدر شما حتما باید در محل ها و مکان های خاصی که برای این کار وجود داشته و علامت گذاری شده اند به پرواز بپردازید و در غیر این صورت متحمل پرداخت جریمه می شوید. اما برای پاراگلایدر با موتور و پرواز با آن چنین محدودیتی وجود نداشته و شما از هرجایی که دوست داشته باشید و البته شرایط آن مساعد باشد میتوانید به راحتی پروازتان را آغاز کنید.
مورد بعدی هم تفاوت در نوع پرواز است. در واقع آموزش پاراگلایدر و پرواز با آن بسیار فنی تر بوده و نیاز به مهارت بیشتری دارد. در نتیجه تجربه پروازی که دارید هم عمیق تر و نزدیکتر به پرواز واقعی است. در حالی که برای پاراگلایدر با موتور اینگونه نبوده و بیشتر موتور است که عمده کار پرواز را بر عهده می گیرد نه توانایی دست ها و مهارت شما!
جهت یافتن مربیان مجرب و متخصص در زمینه پاراگلایدر سواری برای تمام رده های سنی مجاز، می توانید به بنکوی مراجعه نموده و با داشتن اطلاعات کامل از اینکه پاراگلایدر چیست و چگونه انجام میشود، قیمت پاراگلایدر و شناخت قواعد و اصول آن، اقدام به شروع این ورزش هیجان انگیز کنید.

نظرات
حسین | پنج شنبه ۳ آذر ۱۴۰۱
سلام خسته نباشید.من میخوام دوره پاراموتور دونفره رو یاد بگیرم واسه درآمدزایی البته اینم بگم بنده چترباز تیپ 55 هوابرد وبا چترهای mc1 وتی 10وتی11 یازه پرش دارم باید چیکار کنم چجوری گواهینامه پاراموتور دونفره رو بگیرم