پینگ پنگ چیست، چگونه بازی کنیم، قوانین آن چیست؟

آشنایی با ورزش پینگ پنگ

آموزش بازی پینگ پنگ

میز و توپ پینگ پنگ چگونه باید باشد؟

ویژگی های بازی پینگ پنگ یا تنیس روی میز چیست؟

قوانین بازی پینگ پنگ 

بازیکنان در شرایط زیر امتیاز می گیرند

اصطلاحات مربوط به بازی تنیس روی میز

مزایای بازی پینگ پنگ یا تنیس روی میز

تفاوت برجسته بین پینگ پنگ و تنیس

جمع بندی

برای بازی تنیس روی میز ابتدا به یک میز مستطیل شکل که مخصوص این ورزش تهیه شده است نیاز است. سطح میز باید به رنگ تیره و مات باشد، خطوطی به عرض 2 سانتی متر و با رنگ سفید در تمام لبه های میز وجود داشته باشد.

علاوه بر این، برای اینکه میز برای بازی های 4 نفره مناسب باشد، باید یک خط جداکننده عمودی نیز وجود داشته باشد. میز مربوط به تنیس روی میز باید به کمک توری از وسط به دو قسمت تقسیم شود. وزن توپ مورد استفاده در بازی تنیس روی میز باید 2.7 گرم و قطر آن 40 میلی متر باشد که مهمترین ویژگی توپ، پلاستیکی بودن آن است.

همچنین توپ پینگ پنگ باید نارنجی یا سفید باشد. هر بازیکن از یک راکت استفاده می کند، سطحی که راکت روی آن با توپ برخورد می کند باید با یک لاستیک آجدار یا لاستیک ساندویچ پوشانده شود.

مهمترین نکته در این بازی این است که راکت را به درستی نگه دارید. بنابراین، دست باید به سمت داخل یا خارج چرخانده شود. قبل از شروع بازی تنیس روی میز، لازم است چند جلسه آن را تمرین کنید.

بازیکنانی که پینگ پنگ بازی می کنند هر کدام 2 سرویس می دهند. هر توپی که بیرون می رود به معنای یک امتیاز است، اما توپ هایی که هم میز و هم تور را لمس می کنند به معنای بازی مجدد هستند.

در بازی تنیس روی میز که با 2 نفر انجام می شود، مسابقه ای که قرار است انجام شود با 5 ست انجام می شود و فردی که در این مسابقه 3 ست بگیرد برنده بازی خواهد بود. اگر بازی با 4 نفر انجام شود، مسابقه ای که قرار است اجرا گردد با 7 ست انجام می شود و فردی که در این مسابقه، نتیجه 4 ست را از آنِ خود کند، برنده بازی خواهد بود. هر ست باید 11 امتیاز داشته باشد، فردی که در 1 ست 11 امتیاز کسب کند برنده¬یِ ست محسوب می شود. اگر هر دو نفر در یک ست 10-10 امتیاز داشته باشند، هر دو نفر حق استفاده از یک سرویس را دارند.

در بازی پینگ پنگ بازیکن شروع کننده باید به گونه ای سرویس بزند که توپ در ابتدا در نیمه زمین خودش و پس از عبور از تور به نیمه زمین حریف برخورد کند. بعد از ضربه سرویس، در ضربات بعدی توپ فقط در نیمه زمین حریف باید برخورد داشته باشد. اگر توپ پس از سرویس در زمین حریف برخورد نداشته باشد در این صورت یک امتیاز به حریف اضافه می شود. اما اگر توپ به زمین برخورد کند ولی حریف نتواند آن را برگشت دهد، در این صورت یک امتیاز به زننده سرویس تعلق می گیرد. 

اگر در ضربه اول توپ پس از برخورد به زمین به تور برخورد کند و سپس به زمین حریف رود به این حالت نت گفته می شود و فرد سرویس زننده باید دوباره به توپ ضربه بزند، در این حالت به هیچ کدام از دو بازیکن امتیازی تعلق نمی گیرد.  به مدت زمانی که توپ در جریان بازی در حرکت است رالی گفته می شود. به رالی که نتیجه آن در بازی به حساب نمی آید لت گفته می شود. دستی که راکت در آن قرار دارد دست بازی و دست دیگر دست آزاد نامیده می شود. بازیکنی که شروع به بازی می کند باید توپ را بدون هیچ حرکتی در کف دست آزاد قرار داده و با حالتی عمودی به سمت بالا پرتاب کند. قواعد بازی چهار نفره نیز کاملا مشابه قواعد بازی دو نفره است‌.

• در تنیس روی میز بازی با سرویس شروع می شود.

• یک ست با 11 امتیاز به پایان می رسد.

• هر بازیکن از 2 سرویس استفاده می کند.

• اگر مساوی 10 - 10 باشند، یکی از بازیکنان باید جلو بیفتد.

• در پایان هر ست، بازیکنان جای خود را با نفر مقابل عوض می کنند.

• بازیکنی که در ست اول سرویس می دهد در ست بعدی گیرنده می شود.

• برای استفاده از بهترین سرویس باید توپ را در کف دست قرار داد و دست را به نرم ترین حالت باز کرد.

• توپ پینگ پنگ باید در ارتفاع 16 سانتی متری از دست پرتاب شود و ضربه سرویس باید در حین سقوط توپ انجام شود.

１. اگر حریف به درستی سرویس ندهد.

２. اگر حریف دریافت مناسبی نداشته باشد.

３. اگر حریف دو بار متوالی به توپ ضربه بزند.

４. اگر دست آزاد حریف به میز برسد.

５. اگر حریف چیزی بپوشد یا روی بازوی خود داشته باشد، میز را حرکت می دهد!

６. اگر چیزی که حریف پوشیده یا روی بازوی خود دارد، میز را لمس کند

بک هند: ضربه ای است که با قسمت بیرونی راکت زده می شود، این اصطلاح در ورزش تنیس نیز وجود دارد.

چرخش پشت: رسیدن به طرف مقابل با برگشت توپ پینگ پنگ.

تجمع: مدت زمانی است که با عقب و جلو رفتن توپ در بازی مرتبط است.

کشتن: یک ضربه امتیازی است که به ضربه کشتن معروف است و حریف نمی تواند با آن مقابله کند.

پا زدن: از حرکات پا برای نزدیک شدن به توپ، برای ضربه زدن به توپ استفاده می شود.

دراپ شات: توپ در سمت مقابل بسیار نزدیک به انتهای تور می افتد.

رالی: زمانی که توپ در بازی باقی می ماند.

Let : تکرار نقطه ای است که توپ به تور یا به دلایل دیگر در حین پرتاب سرویس برخورد می کند.

نقطه: موقعیتی که در آن نتیجه بازی روی امتیاز تاثیر می گذارد.

چرخش: چرخش توپ.

تاپ اسپین: توپ به سمت جلو می‌چرخد، انگار که در هوا کمان می‌کشد.

بک اسپین: توپ به سمت عقب می چرخد و به سمت حریف می رود.

فورهند: ضربه ای است که با داخل راکت ساخته می شود.

بلوک: نوعی ضربه است که با تنظیم زاویه راکت در برابر ضربه های Topspin و Spin ایجاد می شود.

داور: شخص مجاز که بازی را مدیریت می کند و امتیازها را می شمارد.

１. پینگ پنگ ورزشی است که باعث تعریق افراد می شود، این ورزش به دفع سموم از بدن از طریق تعریق کمک می کند.

２. به ماهیچه ها اجازه می دهد تا به روش های طبیعی کار کنند و سفت شوند.

３. اجازه می دهد تا رفلکس ها تقویت شوند و کنترل تعادل را فراهم می کند.

４. ظرفیت ریه را افزایش می دهد.

５. روابط اجتماعی را تقویت می کند و اعتماد به نفس افراد را به سطوح بالاتری می رساند.

６. از آنجایی که بسیاری از حرکات حرکتی را توسعه می دهد، موجب ترغیب افراد مستعد، به انجام سایر شاخه های ورزشی می شود.

７. مطالعات انجام شده بر روی افرادی که پینگ پنگ بازی می کنند نشان داده است که آنها در مقابل واکنش ها و تصمیم گیری های ناگهانی بهتر عمل می کنند. بزرگترین دلیل این امر این است که یک رویداد تصمیم گیری سریع با درک جهت و سرعت توپ و آنالیز توپ وجود دارد.

８. درک و تجزیه و تحلیل وضعیت مورد نیاز توپ به سرعت به افراد امکان می دهد نگرش خود را نسبت به زندگی تغییر دهند.

９. تصمیم گیری فوری، هماهنگی و چابکی در افرادی که از تمام مهارت های مورد نیاز در بازی تنیس روی میز استفاده می کنند به سطوح بالایی می رسد.

１０. بازی پینگ پنگ تاثیر مثبتی در یادگیری فنون و جزئیات مربوط به سایر شاخه های ورزشی دارد.

１１. میزان آسیب دیدگی در تنیس روی میز بسیار کم است.

１２. پینگ پنگ به راحتی توسط افراد در هر سنی قابل بازی کردن است.

１３. تنیس روی میز به افراد اجازه می دهد شهود خود را تقویت کنند.

１４. تنیس روی میز برای کاهش وزن موثر است.

تکنیک اسپین استروک مورد استفاده در تنیس روی میز بسیار مهمتر از ضربات مشتق شده در تنیس است. به بازیکنان تنیس روی میز توصیه می‌شود که تنیس بازی نکنند، زیرا اثرات این سبک‌های ضربه‌ای و احتمال تبدیل مزایا به معایب وجود دارد.

علاوه بر این، در حالی که حرکات مچ در تنیس روی میز حرف اول را می زند، وجود تکنیک های مغزی متمرکز بر بازو و شانه در تنیس یکی دیگر از نقاط تمایز است و گاهی مانع از اجرای این دو ورزش با هم می شود. با تمام این اوصاف بازیکنان موفقی در هر دو رشته ورزشی آموزش دیدند، مانند فرد پری که در 18 سالگی قهرمان تنیس روی میز جهان شد و همچنین بهترین تنیسور زمان خود بود.

یکی از شناخته شده ترین و صاحب نام ترین تنیس روی میز جهان، ویکتور بارنا است که پس از پنج سال قهرمانی مجارستان در مسابقات جهانی، وارد مسابقات جهانی دیگر برای انگلیس شد.

تنیس روی میز، که توسط بسیاری از ورزشکاران آماتور یا حرفه ای بازی می شود، یک ورزش لذت بخش و سریع است، با نام های مختلفی مانند پینگ پنگ نیز شناخته می شود. 

ورزشی است که احتمال آسیب در آن نسبت به سایر رشته های ورزشی بسیار کمتر است و از آنجایی که این ورزش کالری سوزی است، به کاهش وزن نیز کمک می کند.

اگرچه این تصور وجود دارد که پینگ پنگ به دلیل دسترسی آسان، ورزش سختی نیست، بازیکنان حرفه ای تنیس روی میز حداقل به اندازه ورزشکاران سایر رشته ها به تمرین نیاز دارند و محدودیت های خود را تا آنجا که ممکن است پشت سر می گذارند.

از آنجایی که زمین بازی نسبت به سایر ورزش ها کوچکتر است، بازتاب ورزشکاران باید بسیار توسعه یافته باشد. همچنین اندازه کوچک توپ، بازیکنان را ملزوم می دارد تا حداکثر سطح تمرکز خود را در بازی بگذارند. جزئیات در تکنیک های ضربه زدن و شگفتی های هنگام ضربه زدن فقط فیزیکی نیستند و نیاز به تلاش ذهنی دارند. تنیس روی میز که بیشتر مبتنی بر تکنیک است، لذت تماشا و بازی را با ضربات متفکرانه و هوشمندانه به ارمغان می آورد.